Ervaringen deelnemers Heel je Hart
Ervaringen van deelnemers aan voorgaande workshops, zoals verwoord n.a.v. evaluatievragen
Van een man die ruim vijf jaar geleden zijn vrouw plotseling verloor:
Ik ging met een voldaan gevoel weer terug naar huis. Ik vond dat ik er goed aan had gedaan mijzelf dit “cadeautje” te gunnen. Ik heb het resultaat ervaren als dat er iets van mij afgevallen is. De aanleiding om mij aan te melden was een gevoel dat ik weer eens even goed zou moeten kunnen huilen. Dat gevoel had ik al wel wat langer dan het moment waarop mijn coach mij van het bestaan van de workshop “Heel je Hart” op de hoogte stelde. Er speelde veel de afgelopen tijd en zeker de laatste weken. Ik heb nagedacht of ik de deelname aan de workshop er nog wel bij kon hebben, maar heb gemeend dat ik “zoiets gewoon maar eens moest aangaan en het het voordeel van de twijfel te geven”. Dat klinkt misschien wat negatief, maar ik bedoel meer: ga het doen, het is voor mijzelf en ontdek maar eens wat het resultaat is. Nou, en dat is goed. Ik zal je zeggen dat toen ik de volgende dag wakker werd, ik mij heel prettig en licht voelde. Toen realiseerde ik mij dat er dus ècht iets van mij afgevallen moest zijn. Alleen al dat gevoel die volgende ochtend was voldoende resultaat voor mij. Later in de week heb ik mij ook gerealiseerd dat er door deelname aan de workshop een sterker aanvaarden van mijn situatie is ontstaan. Ik denk dat dit vooral is ontstaan door de liedjes als I will be gentle with myself, Return again en Vandaag ben ik gaan lopen.
Van een vrouw die 6 jaar geleden haar zoon verloor door suïcide:
Wat leuk dat je me zo’n persoonlijke mail stuurt! De dag heeft me goed gedaan. Ik heb inderdaad veel werk verzet, én ook genoten van het zingen en de muziek. En ook van jouw zingen! Je hebt een prachtige warme stem, je zingt zo soepel en natuurlijk en je plezier in het zingen straalt er vanaf! De liedjes vond ik eigenlijk allemaal fijn en mooi. Het zingen en de muziek hielpen me om mijn verdriet te voelen en los te laten. Dat vind ik vaak moeilijk, omdat het nog steeds zo hartverscheurend voelt. Maar het zingen raakt me juist op die laag, helpt me om mijn tranen te laten stromen, en het troost en verzacht. Ik merk dat ik het ook wel een raar gevoel vond om met mensen die nieuw voor me zijn zo opeens in mijn diepste verdriet te duiken. Ik wist en voelde dat het vertrouwd was en dat het kon, maar het voelt ook bijna een beetje onwezenlijk. Daarom vind ik het wel fijn om nog even contact te hebben.
Van een vrouw die haar moeder verloor op haar zevende en die nu een scheiding doormaakt:
Wat mij aangenaam verrast heeft was de intieme sfeer en de heterogene groep. Een mooie interactie tussen deelnemers van diverse leeftijden, mannen en vrouwen en verschillende verliezen. Mede door de opbouw van de workshop, die heel goed in elkaar zit, door de liefdevolle en zorgvuldige aandacht van jou Alice en van Han, de persoonlijke inbreng van de verzoeknummers en de openheid en bereidheid van ieder, was er een mooi evenwicht tussen zang, emoties en aangeraakt worden, rust, theorie, therapeutische delen en persoonlijke aandacht en groepsprocessen.
Van een vrouw die haar baby verloor:
Wat een bijzondere ervaring, jouw workshop! Het heeft me al veel opgeleverd. Nog steeds is niet alles geland. Soms schiet er ineens weer een beeld van die dag door mijn lijf. Ben eigenlijk reuze benieuwd hoe de andere deelnemers de tijd na de workshop beleven. Ik was aangenaam verrast door de groep. Toen ik binnenkwam dacht ik “oei, ik ben met stip de jongste”, maar dit heeft mij niet gehinderd. De andere mensen waren ook helemaal niet “oud”! Jij hebt een fantastische stem en met Han vorm je een formidabel duo. De aangevraagde liederen geven zoveel als jij die zingt. Ik zou zelf ook zo graag zulke liedjes willen zingen. De persoonlijke inbreng door de muziekkeuze geeft sfeer aan de dag. Ik dank je uit de grond van mijn hart.
Van een vrouw die een moeilijke jeugd had en haar vader, een zeer goede vriend en drie ongeboren babies verloor:
Het was een heerlijke dag op een heerlijke plek met heerlijk eten! Wat mij aangenaam verraste was jouw eigen interpretatie van het lied “Verdomme Kees”. Het was heerlijk om naar te luisteren en ’t is een heel bijzonder gevoel dat jullie die moeite hebben genomen om het voor mij in te studeren. Ik voelde me heel bijzonder en was blij dat ik nu eens niet de gelegenheid om een nummer “aan te vragen” voorbij had laten gaan. Nu ik het erover heb schiet ik weer vol. Ik zat er weer helemaal in. Het is een genoegen om jullie bezig te zien en horen. Al gebeurt er verder helemaal niets op zo’n, dag dan nog kom je weer lekker thuis.
Van een vrouw die zes jaar geleden haar ouders en broer kort na elkaar verloor:
Afscheid nemen is een moeilijk proces.
Ik stop verlies en rouw liefst zo diep mogelijk weg om het maar niet te voelen.
Daarom was er een zekere reserve om naar een symposium van de Elisabeth Kübler-Ross Stichting te gaan.
Een workshop met muziek en zang is dan veilig, dacht ik. Zingen kan emoties beheersbaar houden.
Bij de eerste workshop van Alice, die ik meemaakte, bleek zingen veilig en daardoor openend.
Samen beleven van verlies d.m.v. van muziek, zingen en rituelen en stilstaan bij ervaringen werd een voorzichtig begin om rouw toe te laten.
Bij een volgende workshop van haar kon ik me meer openstellen en zag ook het verdriet van de ander.
Verlies was soms zo heftig aanwezig, naast de angst het aan te kunnen.
De manier waarop de ruimte gebruikt werd om via zang en rituelen persoonlijke verliezen te visualiseren, verbeeldde sterk het gemeenschappelijke lijden.
Het was troostend voor me. En we voelden allen de kracht van verbinding.
De liederen die Alice persoonlijk voor iemand zingt, zijn ontroerend.
Ons familielied “Moe nie weggaan nie” bracht door haar zingen voor mij mijn ouders en broer weer dicht bij me.